ผลการวิจัยพบว่า ๑) การจัดการศึกษาระบบทวิภาคีเป็นระบบที่ดีในการยกระดับคุณภาพของอาชีวศึกษา เพราะที่ผ่านมามีคำกล่าวที่ว่าเด็กที่จบอาชีวศึกษาบางส่วนไม่ค่อยมีความรู้หรือทักษะจริง      ในการปฏิบัติงาน ดังนั้น การจัดการศึกษาระบบทวิภาคีที่ให้เด็กได้ไปฝึกงานในสถานประกอบการถือเป็นรูปแบบหนึ่งที่ประสบผลสำเร็จ ๒) หลักเกณฑ์ มาตรฐานการจัดการของอาชีวศึกษา ที่ผ่านมามีเพียงหลักเกณฑ์ มาตรฐานเดียวและนำไปใช้กับทุกแห่ง แต่บริบทของแต่ละพื้นที่มีความแตกต่างกัน ๓) ทัศนคติของผู้ปกครองที่มักมองว่าเด็กที่เรียนอาชีศึกษาและไปฝึกงานระบบทวิภาคี ต้องเป็นเด็กยากจน เพราะการฝึกงานจะได้รับเงินเดือนด้วย ทำให้ผู้ปกครองบางส่วนไม่ส่งบุตรหลานไปเรียนอาชีวศึกษา ๔) ความร่วมมือของสถานประกอบการมีผลต่อความสำเร็จของการจัดการศึกษาระบบทวิภาคี เพราะสถานประกอบการที่มาร่วมจัดการศึกษามี ๓ ลักษณะ ได้แก่ ๑) สถานประกอบการที่นำเด็กไปฝึกงานเพราะไม่มีแรงงาน จึงอยากให้เด็กไปฝึก และทำงานไปด้วย ๒) สถานประกอบการในลักษณะ CSR ตอบแทนสังคม จึงให้เด็กมาฝึกงานเพื่อเป็นการตอบแทนสังคม ๓) สถานประกอบการที่ต้องการบุคคลที่มีศักยภาพ ต้องการเด็กที่ทำงานจริงในอนาคต แต่สถานประกอบการมีปัญหา เพราะรับเด็กไปฝึกงานแต่ฝึกไม่ตรงกับสาขาที่เด็กเรียนมา ไม่มีการสอนงาน บางสถานประกอบการไม่มีความพร้อม เนื่องจากเป็นสถานประกอบการขนาดเล็ก ขาดครูฝึก และผู้ดูแลเด็ก ในความเป็นจริงแล้ว สถานประกอบการที่รับเด็กเข้าไปฝึกงานจะต้องมีมาตรการจูงใจ เช่น มีสิทธิในการลดหย่อนภาษี แต่เนื่องจากระบบการไปขอลดหย่อนภาษาค่อนข้างยุ่งยาก จึงไม่เป็นที่ดึงดูดใจของสถานประกอบการ